Jorge Luis Borges - Bekleyiş
Villari anısız ve beklentisiz, şimdiki zamanda yaşamaya çalıştı; anılar onun için beklentilerden de önemsizdi. Pek de farkına varmadan, geçmişin zamanın asıl
dokusu olduğunu anladı; zamanın hep geçmişe dönüşmesi de bu yüzdendi. Bıkkınlığı bir gün doygunluk gibi geldi ona; böyle anlarda şu köpekten daha anlaşılmaz değildi
Sayfa 132Kitabı okudu
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.