Paris Düşü
Açtım alev dolu gözlerimi,
Odamın gördüm ürkünçlüğünü,
Ve duydum,toplayınca kendimi,
İğrenç kaygıların süngüsünü;
Sarkaç ölüm ezgisiyle tek tek
Hoyrat,öğleyi çalıyor artık,
Gökte yağdırıyordu bu gevşek,
Çekilmez yer yüzüne karanlık.
Sayfa 88Kitabı okudu
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.