Baban giderse; başı dumanlı dağın gider, atan gider, sırtın gider! İki kapılı bu hamda menzile ulaşan yolun gider! Babam giderse; darda yetişen elin gider! Aklım gider, canın gider! Şu dağlanmış yüreğinde çocuk kalan yanın gider! Babam giderse; öpülecek elin gider, bayram gider...
Sayfa 124 - Can yücelKitabı okudu
·
4 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.