Babam da çok seviyordu "Oğlum mühendis, " demeyi. Gerçi "inşallah ne mühendisi diye sormazlar, diye de geçiriyordu içinden. Dışarıda havasını atıp evde bana "çayır çimen mühendisi" de demekten geri durmuyordu. Tam olarak şöyle diyordu aslında
"De here kurê kerê hûn dibêjin qey inşaat yüksek mühendisî ye, endezyarê merge,"
(De git eşşoğlu, sanırsın yüksek inşaat mühendisidir, çayır çimen mühendisi)
Meslek aşkımın ta doğarken ölmesinde babamın katkısı büyüktür.