Kendi türü arasında sürükleyici olmamakla suçlanan bu serinin hikayesi ve içinde barındırdığı duygu bence çok fazla. ilk kitaptan bi süre sonra başlayan hikayemiz(aradaki zamanı da başka bir kitapla kapatmışlardı ancak ülkemizde yeni baskısı yok "Cüce Derinlikleri Ejderhaları" olması lazım) Sakin ama ilgi uyandırıcı şekilde başlıyor. Kitap boyunca sürekli bir aksiyon olmadığı gibi sürekli bir sakinlik de yok. Hatta aksiyon olacak dediğiniz an bir şey olmadan da bitebiliyor. Hikaye tahmin edilebilir değil ve en önemlisi kitabı okurken gözünüzün önünde film gibi canlanıyor(en azından bende öyle oldu). Kitabın en can alıcı noktası ise sonu idi. Resmen iyi bir şey var ama sevinemiyorsun aksine üzülüyorsun. Ve de o bırakılan bilinmemezlikler, şimdi ne olacak?, ona ne oldu acabalar ile büyük bir dizinin sezon finali gibi bitiyor. İlk kitabı daha sürükleyici olmakla beraber şunu belirtmeliyim ki Ejderha Mızrağı serisi içerdiği hikayeler ve duyguyu anlayarak okunmalı; sürekli bir aksiyon veya "e hadi bişeyler olsun" havasında okunmamalı. --Huzur içinde yat cesur şovalye--
