"Çavdar tarlasında çocuklar'"ı okuyunca yer yer parasız yatili yıllarıma gittim. Mutsuz insanların daha çok seveceği bir kitap olduğunu düşünüyorum. Kitabın ismi aslında içerikten çok bağımsız. Öyle kırsal zamanlardan vs bahsetmiyor ama her insanın da okuyup bir parça holden olduğu bir kitap.
Salinger'in dili oldukça akici rahatlıkla okunabilecek bir kitap..
Bu kitap sadece son cümle için bile okunmaya değer..
"Sakın kimseye bir şey anlatmayın. Herkesi özlemeye başlıyorsunuz sonra."
Hayatımda bir holden geçti.