Bir yolda ne kadar çok ilerlersek, dönmek o kadar zor oluyor ve bir U dönüşü yapmanın getireceği sonuçları artıyor. Her zaman hayır, diye bağırıp devam etmeyi reddedeceğimiz bir nokta oluyor. Bu noktayı kaçırırsak, sonraki anların her
biri daha karmaşık bir hal alıyor ve neden daha önce hayır demediğini açıklama gereğini beraberinde getiriyor. Sonunda artık buna cesaret edemediğimiz bir zaman geliyor. O kadar ilerlemiş oluyoruz ki geri dönmek imkansiz oluyor. En azından tamamen itibarımızı yitirmeden geri dönmemiz mümkün olmuyor. O yüzden dişimizi sıkıp yürümeye devam ediyoruz ve vicdanımızın
sesini duymamak için ıslık çalıp mırıldanıyoruz. Benim yaptığım da buydu.