Mağribiler döneminde Granada'yı niteleyen aralıksız sosyo-ekonomik ve kentsel büyüme ve Arap zanaatkarların etkisiyle ortaya çıkmış olan kendine özgü nitelik, bu bölgenin Hristiyanlar tarafından fethedilmesiyle kesintiye uğrar. Ayrıca şehrin geç ortaçağ boyunca İslam dünyasıyla Hristiyan dünyası arasında üstlendiği birleştirici rolü de sona erer. Katalik krallar tarafından gerçekleştirilen fetih, Endülüs eyaletinin ekonomisini zora sokar ve ciddi bir krizin baş göstermesine neden olur. İspanyolların gelişiyle birlikte kendini gösteren güçlü siyasal-dinsel baskının amacı Mağribi halkını ya din değiştirmeye ya da göç etmeye zorlamaktır; bu güvensizlik duygusu da kentsel veya ekonomik gelişme açısından olumsuz bir etki gösterir. Bu bağımlılık durumunun yankıları, uzun vadede Moriscoların 1561'de, II.Felipe (1527-1589) döneminde isyanı ve bu isyanın bastırılması şeklinde görülecektir. Granada'daki son krallığın başken tinin başına gelen felaket, demografik bir krize de yol açar: Mağribilerin son döneminde 200 bine ulaşmış olan nüfus, XIX. yüzyıl başlarında İspanya'nın mütevazı ölçekteki eyaletleri gibi, 18 bin civarındadır.