Lokata Kabilesi Şamanı Topal Geyik, konu için şöyle bir görüş ortaya koymuştur:
Yalnızca insanlar niçin var olduklarını artık bilmedikleri bir noktaya gelmişlerdir. Beyinlerini kullanmıyorlar; bedenlerinin, duyularının ya da rüyalarının gizli bilgisini de unuttular. Ruhun her birinin içine yerleştirilmiş olduğu bilgiyi kullanmıyorlar; bunun farkında bile değiller, böylece hiçbir yere gitmeyen bir yolda, buldozerleşerek daha hızlı gidebilmek için düzleştirdikleri bir yolda, öteki ucunda kendilerini yutmayı bekleyen büyük, boş bir delik bulunan yolda –tek başlarına körler gibi tökezlenerek dolaşıp duruyorlar. Bu hızlı ve rahat bir süper otobandır, ancak ben bu yolun nerede son bulduğunu biliyorum. Ben orayı gördüm. Algıladığım görüntülerde oraya vardım ve bunun düşüncesi bile titretiyor.