Türkan
Aldılar içeride... Kayıt kuyut yapılırken aldılar. Cebindeki sigarasını, çakmağını, birkaç kuruş parasını, beyaz ipek mendilini
de aldılar. Baba yadigârı tespihini, Zeki Müren’in hediyesi gümüş tabakayı, lacivert kutunun içindeki yüzüğü... Hepsini aldılar. Ayakkabısının bağcıklarını bile aldılar. Ya içeride biri kendini asarsa? Cuntacılara iftira bile atılırdı. Adam astılar diye...
Günlerce ifadesi alınmış, sorgusu yapılmış, itiraf etmesi istenmişti.
Ne itiraf edecekti ki? Dilinin ucundaki tek itiraf Türkân’ı ne
kadar sevdiğiydi. Onu da söylese kendisine ne kalırdı? Başka da
bir şey yoktu hayatında, hiç de olmayacaktı. “O türküleri neden
söyledin?” diye sordular. Sustu. Öyle soru mu olur?
Sayfa 46 - Destek YayınlarıKitabı okudu
··
66 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.