İçimizdeki Şeytan Sabahattin Ali'nin 1940 yılında yazdığı romanıdır. Olaylar genel olarak Ömer ve Macide etrafında gelişse de kitapta dönemin aydınlarına ve zihniyetine yönelik ciddi bir eleştiri de mevcuttur. Ömer'in söylediği sözler,düştüğü ikilemler,Macide ile fırtınalı ilişkisi biraz bana Sabahattin Ali'yi anımsattı,kitapta zaten kendimden de bir şeyler bulmuştum eminim okuyan herkes kendinden bir şeyler bulacaktır. Kitabın merkezindeki konu olan Ömer ve Macide'nin aşk hikayesi de gerçekten kitaba konu olmayı hak edecek nitelikte ilginç bir aşk hikayesi,bir tarafta söylenen sevgi sözleri,vaatler,umutlar bir diğer tarafta da çelişkiler,alışkanlıklar ve gerçekler. Kitap boyunca her ne kadar Ömer ve Macide'nin birbirini sevdiğinden emin olsak da bu diğer tarafta sevgi ne kadar kuvvetli olursa olsun eğer onu törpüleyen bir şeyler olursa taraflardan birisinin bir gün daha fazla dayanamayıp gideceğini de anlayabiliyoruz. Macide'nin Ömere yazdığı veda mektubunda da bu açık ve net görülebiliyor. Kitaptaki ana konu olmasa da en az ana konu kadar önemli olan aydın sınıfına eleştiriye geçelim. Bu cidden haklı bir eleştiri olsa da bazı noktaları yanlış anlaşılmaya da müsait. Mesela Nihat'ın üslubu,çevresindeki gençler ve onların inandıkları dava bana biraz Nihal Atsız hedef alınanlardan birisiymiş gibi geldi,doğru mudur bilmem,zaten Nihal Atsız'ın da Sabahattin Ali'ye cevaben yazdığı içimizdeki şeytanlar başlıklı bir yazısı var olması da bu şüpheye kapılmam da etkili oldu. Her neyse her şeye rağmen gerçekten okunmayı hak eden bir kitap çünkü kitap da kendinize ve insanlığa dair yerinde alıntılar bulacaksınız. Doğrusu kitap da pek de olumsuz bir durum göremedim bu yüzden bu kısmı boş geçiyorum. Her neyse okumak isteyen herkese iyi okumalar.

İçimizdeki ŞeytanSabahattin Ali · Venedik Yayınları · 2020171,2bin okunma

·

8 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

HAGY