Felsefe tarihi geleneği içinde ve özellikle doksagrafik gelenekte Diogenes son derece ciddi bir öğretici olarak kabul edilir. O, içi boş toplumsal değerlere karşı çıkarak düşmanca oluşturulmuş bir dünyayı protesto etmiştir. Diogenes’ e göre, gerçek mutluluk insanın kendisinden, kendisini var etmesinden, kendisine egemen olmasından ve ruhun özgürlüğünden geçer. Ruhu özgür olmayan kişi isteklerin kölesi haline gelir. Mal mülk sevgisi, toplumda şan şeref sahibi olma isteği ve zenginlik gibi şeyler, insanın kendi kendine yeterli olmasını engeller. Mutluluğun asıl düşmanı da onlardır zaten.
Sayfa 90Kitabı okudu
·
7 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.