İnsandaki lumen naturale’den bahseden ontik figüratif söz, aslında söz konusu varolanın eksistensiyal-ontolojik yapısından başka bir
şeyi dile getirmez: insanın var olma tarzı kendi buradalığı olarak var olmaktır. “Aydınlanmış” demek, dünya-içinde-varolmak olarak insanın
bizzat açıklıkta olması, başka bir varolan üzerinden değil bizzat kendinin kayranı olarak var olması demektir. Sadece eksistensiyal olarak
böylece açıklıkta olan bir varolan, mevcut-olanlara aydınlıkta erişebilir,
karanlıktakilerse saklı kalır. Dasein kendi şuradalığını kendi hamurunda taşır. Ondan mahrum olsaydı sadece olgusal olarak var olmamakla
kalmayacak, öyle bir öze sahip bir varolan bile olamayacaktı. Dasein
bizzat kendi açımlanmışlığı olarak vardır.