"Halkın aklı halktadır!.."
-... Avam tabakasını kastederek, "halkın aklı gözündedir!" derler... Biz, bildiğimiz şu kâinat kastıyla, "halkın-insanların aklı, halktadır!" diyeceğiz.; aklın âit olduğu âlemde bu. Beş hasse-duyu yoluyla edindiğimiz bilgi, yaptığımız kıyas ve istidlâl, sırf aklî olarak kabul ettiğimiz kavram ve hususların niteliği de bu ve buna dair. Burada mesele, ruha dair söylediğimiz şeylerin de aklî bir keyfiyet belirtmesi ki, aklî bir zorunluluk olarak idrak ettiğimiz ruh, mücerret -havada- bir kabul hâlinde kalıyor... Böyle bir durumda, gayet tabiî ki Allah inancı da, yahut Allah'sız ruhçulukta, bunları reddederek yerine "hiç"i koyuş da...
Şöyle veya böyle, havada da olsa, aklîliğin kabul ettiği "zorunluluk" bir bedahet; öyleyse mesele, onu, aklîliğin niteliği kadarıyla kendileştirdiği mücerred bir zorunluluk-aşkınlık olarak veya aklîliğin tümdengelim yoluna da hitap eden bir gerçek bildirim diye kabul edip etmemekte. Yâni bu bildirim, bir zorunluluk; Allah kelâmı.
Sayfa 179 - İBDA YayınlarıKitabı okudu
··
8 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.