Polisiye çok tercih ettiğim bir tür değil ve ilk defa bir Türk yazarın bu tarzda bir kitabını okudum.
Kitaba başladığınız andan bitirene kadar merak ve şüphe duygusunu hep zirvede hissediyorsunuz. Hakan ve Aylin’in aşkı içinizi ısıtıyor. Anlatımı sizi yormuyor; hikayenin içine çekiliyorsunuz. Her ne kadar mantıksal ve dilsel bir iki pürüz olsa da yazarın başarısı yadsınamaz. Elimden hiç bırakmak istemeyip bir çırpıda okuyup bitirmeyi arzuladım. Katili tahmin etmiş olsam da yoksa o değil mi dediğim anlar oldu.
Nurhan Hanım’ı yaratıcılığı, cesareti ve başarısından dolayı kutluyor ve ikinci kitabı sabırsızlıkla bekliyorum.