Bir devrimcinin son mısralarıydı bunlar. Üstelik bir aşk türküsüydü ihtilâle adanmış. Bir vatana, bir kadına… Ve bu son mısralar, El Patajo’nun Küba’da tanıyıp da sevdiği bir kadına yazılmıştı, şöyle ki:
Al bunu sadece bir yürek
Tut avucunun içinde
Ve tan yerleri ışırken
Aç elini
Doğan gün ısıtsın onu.
Yüreği aramızda El Patajo’nun. Onu sevenlerin ve onun sevdiklerinin ellerinde yüreği.
Sayfa 19 - Payel Yayınevi
··
210 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.