Grek kilise çevresinde aziz tasvirlerine tapınmak son asırlar içinde,özellikle Justinyen II sonrası devrede,gittikçe daha ziyade yayılmış ve bizans dindarlığının en önemli temellerinden biri haline gelmiştir.Diğer taraftansa fikirlerince saf ruhani bir din olmak sıfatıyla hristiyanlığın tasvirler kültünü reddetmesi gerektiğini düşünen tasvir düşmanları da az değildi.
Onlarca yıldan beri anadoluda mekik dokuyan araplar bizansın yalnız kılıcını değil kültürlerini ve bununla müslümanların o kendine mahsus insan yüzünün tasvirine karşı duydukları ürkekliği dile getirmişlerdi.
İkonoklast hareketin ilk neticeleri,Bizans ile Roma arasındaki uçurumun derinleşmesi ve Bizans’ın İtalya’daki nüfuzunun hissedilir derecede sarsılması oldu.