Önsözlerden nefret ettiğim kadar başka bir şey varsa , o da arka kapak yazıları.Özellikle Zewing kitaplarında, arka kapak yazılarını hiç okumuyorum, çünkü yazar zaten kısacık bir öykü yazıyor ve elimizde kalan son birkaç gizem parçasını da arka kapakta görmek, içimdeki bütün okuma keyfini kaçırıyor! Stefan Zewieg'i okumanın en güzel yani, kitaplarının bir solukta bitiyor olması.Hikâye o kadar sıcak ki konuya hemen dahil oluyorsunuz ve yazar sizi nereye götürecekse, gideceğiniz yeri sabırsızlıkla beklemeye başlıyorsunuz. Bu yolculukta ışıltılı cümleler yok, derin karakter analizleri de. Yazar yalnızca içinizde bir sıcaklık bırakma peşinde.Yazarın bu yönünü çok seviyorum! Peki , Amok amansızca nereye koşuyordu? Bana kalırsa, yıllardır içinde kaybettiği gizemi , bulmak için koşuyordu. " Koş Lolo Koş" ' dan tek farkı, onun hikâyesinin başa sarmaması. Bu kitabı bitirdiğimde , hikâyenin " Duvak/ The Painted Veil" filmine ne kadar da benzediğini düşündüm.Her ikisi de uzakdoğuda geçen, bir ihtirasın bedelini anlatıyor.

Amok KoşucusuStefan Zweig · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2021111,6bin okunma

·

3 görüntüleme

Bu yorum görüntülenemiyor

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Murat Tarım