İnançlı. İyimser. Ayrıntıcı.
Hayat Apartmanını okurken, bu kitaba böylesine tanıdık hissetmemin nedeni bu üç özelliğim olsa gerek. Öyle ki, kitabı her kelimesini sindire sindire, her kelimesini hissede hissede, büyük bir açlık ve susuzlukla okudum. Komik ama, kitabı alırken polisiye gizem tarzı bir şeyle karşılaşacağımı düşünmüştüm :) Ama evdeki hesap çarşıya uymadı, çarşıdan aldığım nar, bin farklı şeye dönüştü..
Ölüm var ve hak. Varlığı kimsenin reddedemeyeceği, ama devamı inançlı olup olmadığınıza göre değişebilecek bir şey. İnançlı bir insana göre, ölüm bir haktır, Hakk'tandır. Ölüm bir ceza mıdır, cezalandırılma mıdır? Yoksa ödül ve kurtuluş mudur? Ölümden sonra hayat var mıdır? Varsa gerçekten yaptıklarımızın cezasını çekip, ödülünü göreceğimiz bir dünyayla mı karşı karşıya kalacağız? Hadi bunların hepsini geçtim, elimizi ayağımızı tamamen dünyadan ayıramadığımız o sınır "an"ına gelelim. Ya da an mı acaba? Bir süreç de olabilir mi ölüm? Aynı bir damlanın hayat bulması gibi, bir canın hayattan ayrılması da zaman alıyordur belki? Ölüm nasıl yaşanır? Nasıl yaklaşır bir insana? Hissedilir mi önceden? Acılı mıdır, şipşak olup biten bir şey midir?
Yukarıda sorduğumuz sorular, birçok inanan ve inanmayan tarafından, tamamen inanış ve inanmayış nedenine göre farklı şekillerde incelenmiştir. Bir ilim edasıyla yaklaşılan eserler yanında; bilinmezliği en güzel açıklama şeklimiz olan hayal gücümüzle süslenen, tatlandırılan, ballandırılan bir sürü eser de var.
Bu kitap, Kur'an'a inanmayı seçen, ölüme İslam inanışıyla yaklaşan, Müslüman bir psikiyatri uzmanı tarafından yazılmış. İyimser bir bakışla, merhametle, hakkaniyete, adalete duyduğumuz o derin özleme cevap verir bir şekilde yazılmış hem de. Çok etkilendim. Kendimi buldum, tanıdıklarımı gördüm, "Farklı değiliz, e biriz işte. İlla ölüm mü lazım durumu anlamak, eşitlemek için?" diye düşündüm. Hep düşünüyoruz ya sözde, işte o şekilde değil, gerçekten düşündüm. İçim güzelliklerle doldu, iyimserlikle doldu, merakla doldu, bulduğum onca cevaba rağmen hem de..
İyi bir kitap bunu yapmaz mı zaten?
Bir insanın hayatı kaç kişiye dokunur? Bildiği ya da bilmediği şekilde? Dışarıdan gördüğümüz gibi mi her şey? Ayrıntılarda neler saklıdır neler. Bu kitap işte o ayrıntıları yakalamış bizim için. Çok değişik karakterlerde, çok değişik analizlerde, hem güldüren hem ağlatan birçok şeyde hem de. Burnumun direğinin sızladığı, içime merhamet dolduğu anlar da oldu; yok artık daha neler deyip kahkaha attığım anlar da. Ama en çok her şeyin geçiciliğini, ama yine de kalıcılığını anladım bu kitapta. Çok farklı hissediyorum, aklım ruhum hislerim bulanık. "Müteveffa Mualla hanımın yerinde sen olsaydın, 30 yıllık hayat muhaseben nasıl olurdu Çiçek?" dedim kendime. Hatırlamadığım ayrıntılar olduğunu fark ettim, hem ürktüm hem sevindim. Belki ben de birilerinin hayatına, farkında olmadan bu kadar güzel dokunmuşumdur dedim, mutlu oldum, ümitlendim. Her şeyin, en küçücük şeyin bile hesaba tutulacağı, teraziye konulacağı bir gün olduğuna inanmak içimi ferahlattı..
İnanın bu kitabı yeteri kadar anlatamam. Bir bilim adamı eliyle yazılması ve ayakları yere basan bir kitap olması da büyük bir artı. Dili anlaşılır, imla hataları çok çok az, oldukça akıcı, elinize alınca bırakasınız gelmiyor. Tek hayıflandığım, böyle bir yazarla bu kadar geç tanışmam ve hakkını teslim etmekte bu kadar geç kalmam.
Okumayı düşünen herkese tavsiye ediyorum. İyi okumalar.
