“...şarkının bittiği yerde tuhaf bir şey oldu. kısa bir sessizlikten sonra kulaklıktan özgür’ün sesi geldi. ne olduğunu anlamadan olduğum yerde doğruldum. “eylül’ün yirmi ikisi...” böyle başladı kayıt. o an kaydı durdurup müzik çaları kapatmam gerektiğini biliyordum. kurallardan biri, işlerine burnumu sokmamamdı. ama kendimi tutamadım. ve kaydı dinlemeye başladım. “eylül’ün yirmi ikisi. tam üç yıl iki ay oldu...”