"Ağlama aptal balık..." dedi. "Bak bana, Ben ağlıyor muyum? Sonsuza kadar birlikte yaşayıp hep güleceğiz biz. Hiç ağlamadan..." Sesi gitgide alçalıyordu. Kısık bir sesle, "Söz veriyorum," dedi. Bir dakika daha geçmemişti ki sözünün ardından, elimi sıkan eli gevşedi usulca. "Galiba," diye fısıldadı, "yalan söyledim..."
Sayfa 412Kitabı okudu
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.