Tu sibat nikarin dûrbikin te
Tu bahoz nikarin bîrbikin te
Tu befr nikarin sar bikin te
Ew e bi tenê hesreta dilê min
Rojeke ji rojan serê xwe bidim ser singa rojê
Hama kêliyeki û hilmekî pêrabim
Bila bêhna wê dagir bike gerdûna min
Da ku biherike mina rûbarekî tevahiya giyana min
Ku êdi bila ez nemînim
Bila ez nemînim li vê dunê
Bila sibatok bipêçin termê canê min
·
1 görüntüleme
Ey viyan!
Jına dil biheza mezra botan
Ey viyan
Diherike dîrok di nav damarên hizrê te de
Û her kêliyê tu, bidengê şîmşala xemgîn, qêrîna zarokên sînema amûdê dibêjî
Ew bedenên ku bûne pêtên azadiyê
Di her helbestê tu, niştecîhên helepçê dijî
Ew laşên ku ser lorikên zarokan heliyayî
Tu dibî xendeya ser lêvên zarokên Amedê
Ewên pêxas, ewên hejar, ewên birçî û tiyê jiyanê
Te bi kesera dilê zarokên welatê min re hûnandiye hestên xwe
Te bi şîrê helalê dayîkên min re şûştiye ramanên xwe
Lewma VÎYAN
Lewma tu bûyî ala leyla çiyan
Te xweliyê canê Leyla Qasim xwe werkir
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.