Ey viyan
Diherike dîrok di nav damarên hizrê te de
Û her kêliyê tu, bidengê şîmşala xemgîn, qêrîna zarokên sînema amûdê dibêjî
Ew bedenên ku bûne pêtên azadiyê
Di her helbestê tu, niştecîhên helepçê dijî
Ew laşên ku ser lorikên zarokan heliyayî
Tu dibî xendeya ser lêvên zarokên Amedê
Ewên pêxas, ewên hejar, ewên birçî û tiyê jiyanê
Te bi kesera dilê zarokên welatê min re hûnandiye hestên xwe
Te bi şîrê helalê dayîkên min re şûştiye ramanên xwe
Lewma VÎYAN
Lewma tu bûyî ala leyla çiyan
Te xweliyê canê Leyla Qasim xwe werkir