"Öyleyse insan nefsini ıslah etmeye tövbe ile başlamalı, zikir ile devam etmeli ve ilim ile nefis ıslahını son noktaya taşımalıdır. Nefsinin telef ettiği benliğinin hasar almış yanlarını, tövbe kapısında tamir etmelidir."
Ne güzel izah bulmuş, ne kadar özlemişim beni alıp götüren zarif cümlelerini...
Ne zaman ki nefsini terke cüret edersin,o zaman nifak sende yerleşecek köhne bir liman bulamaz kendine..Kulluk öyle bir şey ki, sadece bunun için yaşamanın onuru bile bir ömür insana yeter de artar.Yeter ki bastığımız yeri sağlam seçelim..
Hatırda, ezan sesiyle birlikte yağan rahmetin lezzetini bırakan cümlelerin sonsuzun izini sürsün…
Kalbine hürmetle Kalemzenim…