Doğarız,büyürüz ve ölürüz.Ölüm döşeğinde,son nefesimizi verirken,yaşadığımız hayatın beyhude olmadığını,derin bir gayesi bulunduğunu cümle aleme haykırmak arzusuyla yanıp tutuşuruz.Lakin pek çoğumuzun dili bağlanır,sesi cıkmaz,çünku ömrumuzu ona erme gayretiyle degil,masivaya tutunma çabasıyla harcamışızdır.