Binbir Çiçekli Bahçeden Koparılan Çiçekler
"Dünyamız binlerce çiçekli bir kültür bahçesidir. Her çiçeğin bir rengi, bir kokusu vardır. İnsanlık, her kültürün üstüne titremelidir. Binlerce kültür çiçeği, birini koparırsak, insanlık bir kokudan, bir renkten yoksun kalır."
Yaşar Kemal, büyük çınar, sözün büyücüsü, Homerosoğlu, Kürtlerin en Kürdü; Türklerin en Türkü... uzar da gider ona yakıştırılan sıfatlar, her birinin içini tam da dolduran, önce Çukurova'nın sonra tüm ülkenin sesidir, kendisidir Yaşar Kemal.
Benim hayatımın da mihenk taşlarından biridir. Çocukluğumdan itibaren etkisinde kaldığım, hayata, doğaya , insana bakışımı şekillendiren en önemli insanlardan biridir o. Bu kadar çok seviyorken hayranlığı her geçen gün biraz daha ilerleterek onun için çalışmaya, onunla uğraşmaya gayret ediyor, hem yalnız kendimi değil etrafımı da sürüklüyorum bu işe, kamplar olsun, okuma grupları olsun, etkinlikler olsun, hayatımızın içine katıyoruz hep beraber Yaşar Kemal'i.
Binbir Çiçekli Bahçe Yaşar Kemal'i tanımak için bence muazzam bir kaynak. (Tabi önce 
Yaşar Kemal Kendini Anlatıyor 'u okumak da iyi olabilir, hayatındaki önemli noktaları, edebiyatını anlamak için.)
Hatta bu da son başarımız, çok gururluyuz:)
Yaşar Kemal'i evinde , eşiyle, ailesiyle oturduğu koltuğunda yazdığı masasında andık, tarif edilemez bir heyecan:)
instagram.com/p/B1bn_LGHm7h/?...
O kadar çok şey var ki bu kitapta.
Kürt meselesinden gazetecilik meselesine, sansürden yandaş medya sorununa, Türkiye'de demokrasi sorunundan yargı bağımsızlığına, seçim sisteminden Türkiye'de aydın sorununa, sanattan doğaya, Anadolu'nun kutsal topraklarından Dünya edebiyatına ve bir çok isme/sanatçıya rastlıyor, Yaşar Kemal'in zengin dünyasında dolaşıp duruyor, Binbir Çiçekli bahçesinden hiçbir çiçeği koparmadan her bir değeri yeşertmenin yollarını arıyorsunuz.
En çok neye üzülüyorsunuz biliyor musunuz?
Yazıları okuduktan sonra Türkiye sahnesinde senaryonun aynı kaldığını sadece oyuncularının değiştiğini gördüğünüzde!
Bazı yazıları okurken ülkede yaşanan dramlarına acaba yazar bunu geçen hafta mı yazmış diye şaşırıyor, ama tarihi 1950'ler 60'lar 70'ler görünce sinirleniyor sonra şu ülkede pek çok şeyin nasıl da değişmediğine küfrediyor, kahroluyorsunuz.
Biz bu kitabı Yaşar Kemal kampı için seçmiştik. Belki aralıksız 4 saat kadar konuştuk bu kitabı, belki çokça da konuşuruz.
Hepimizin ülkede aslında birbirimizi nasıl ayrıştırdığımızı görmemizi sağlayan onlarca örnek var kitapta.
Bir örnek ister misiniz; zamanın bakanı izniyle yandaşları korucuları terörist olduğunu iddia ettikleri kaçakçılık yapan çocukları bir ormana kadar sürüyor, içindekileri ormanla birlikte yakıyorlar. Koskoca bir ormanı bu sebeple ateşe verip yok ediyorlar, içindekilerle birlikte...
Bu dünyada insanın insana ettiği zulmü başka canlı bir diğerine etmemiştir.
Bunları yazarken de sinirleniyorum, konuşurken de okurken de.
Ülkemiz kültür olarak, doğa olarak belki bir çok ülkeden daha zengin. Nedir paylaşılamayan,insanın canından doğanın her karış toprağından daha değerli olan, hep belli bir kesime mal edilmeye çalışılan bu şey bu zenginlik emaresi, insan canı bu kadar kıymetsiz mi? Paylaşmanın, sevmenin mutluluğunu bizim gibi milletler yaşamayı hak etmiyor mu?
Ahh bee hem de öylesine ediyor ki.
"Benim romanlarımı, hikayelerimi okuyanlar hiçbir zaman
savaşı istemesinler, savaştan iğrensinler, hep barıştan, kardeşlikten yana olsunlar. Benim yazılarımı okuyanlar insanın insanı sömürmesine dayanamasınlar. Yoksulluk, insanlığın yüz karasıdır. Hiçbir düzende hiçbir insan yoksul kalmasın. Yoksulluk utancını yüreklerinden atsınlar. "
Bir hayatımız var, bunca düşmanlıktan uzak sevgiyle umutla yaşamak bu kadar zor mu?
··
177 görüntüleme
Bu yorum görüntülenemiyor
Kalemine, emeğine ,yüreğime sağlık
Nice Yaşar Kemal’li günlere
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.