Gerçeği dolaysız bir şekilde kavrayabiliyor olsaydık, özneler olarak ortadan kaybolurduk. Bunun nedeni şudur: Eğer her şey tam da kastetildiği gibi olsaydı, eğer her şey kendi tamlığı içinde kavranabiliyor olsaydı, eğer sizin dünyayı görme biçiminizle benim görme biçimim arasında hiçbir farklılık bulunmasaydı, başka bir deyişle, her gösteren her gösterilenle mükemmel bir biçimde eşleşseydi ve her gösterge her göndergeyle eşleşseydi, gösteren zinciri diye bir şey söz konusu olmazdı. Ortada yalnızca, Gerçekle mükemmel bir mütekabiliyet içinde bulunan Simgesel Düzen olurdu. Bizi insan yapan şey, ya da daha kesin söylenirse, bizi özne yapan şey, gösteren zinciri ve bu zincir dolayısıyla yaptığımız tercihlerdir.
·
7 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.