Kervan yola düştü
Hasan'la Hüseyin Medine'ye göçtü.
Hicaz kentleri yitirmişlerdi eski önemlerini
Devletin nabzı kuzeyde atıyordu artık.
Topraklar genişlerken durmadan
Ümeyye Sarayı'nın gölgesi düşmüştü
İslam cemaatinin üstüne.
Bir devir kapanmıştı.
Muaviye kazanmıştı.
Tek başınaydı artık iktidarda.
Babil'in çürümüş ruhu hortladı
Aydınlık düşlerin yerini karabasanlar aldı.
Susturuldu özgür vicdanlar birer birer
Halife geçerken kaçışır oldu insanlar
Yürekler kullaştı
Doğruların yerine dalkavuklar
Kardeşlik türkülerinin yerini korku aldı.
Sel gitti, kum kaldı.
Ve zehirletti bir gün
Muaviye Hasan Müçteba'yı
Mervan elinden, Cude elinden.
Utanmazca yas ilan etti sonra Şam'da.
Ve oğlu Yezid'i kendine veliaht yaptı.
Doğu'nun saltanat çarkı yeniden dönmeye başlamıştı.
Yirmi yıllık egemenliğin ardından
Muaviye son demlerine böyle dayandı.