Edebi açıdan çok değerli buldum ancak fazlasıyla ideolojik. Öykülerin hepsinde jandarmalar köylüleri neredeyse zevk için dövüyor, sövüyor. Fakirler adam bile öldürse hep iyi, zenginlerse hep rahmetli Erol Taş misali kötülük peşinde. Öyküler 1930 lu yıllarda yani Gazi Mustafa Kemal Atatürk'ün Cumhurbaşkanlığı döneminde yazılmış. Kardeşim hiç mi güzel bir gelişme olmamış o dönemde. Ya biz yanlış tarihi okuduk ya da Sabahattin Ali ideoloji olayını biraz abartmış. Bu açıdan hoşuma gitmedi doğrusu.
