Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.27
Gönderi
504 syf.
·
Puan vermedi
Hani okuduğumuz kitaplarda , yazarın, kahramanların ve hatta başka okurların hayatları vardır ya, o hayatları hissetmeyi seviyorum. Onların yerinde olduğumu hayal ediyorum. Bir çok kitapta böyle olsa da bu kitap için hayal etmeye gerek yok.
Devir dönemini çocukluğum ve mesleki hayatım yılları içerisinde farklı zamanlarda yaşanmış olsam da duygularım, bakış açım aynen çocukluğumdaki kadar temiz kaldı.
Aynı mahallede oturduğu ya da aynı iş yerinde çalıştığı halde birbirlerine günaydın veya merhaba demekten selam vermekten aciz olanlara rağmen, burnu düşse yerden almayacak kibirlilere bencillere saygısızlara rağmen, kişisel menfaatleri için her şeyi mübah sayanlara rağmen. Hepsine rağmen her şeye rağmen , Ufacık bir mahallede kocaman yürekli insanlardı komşularımız.
Sokağımızda, bir kaç tane Hayriye Teyze vardı. Kürt Hayriye, Göçmen Hayriye, İncesulu Hayriye ve Dul Hayriye .. Mahallenin demirbaşları sayılır bir dedikleri iki edilmezdi. Göçmen Hayriye Teyze, mübadele yıllarında balkanlardan geldiklerinde sol hükümet bize pek çok eziyet etti hayatta onlara oy vermem , anamın babamın kemikleri sızlar derdi de her seçimde Demirel kazandığında lokma tatlısı dağıtırdı. Dul Hayriye Teyze , Ecevit hayranı idi, nedendir bilinmez belki de farklı bir hissiyattan Karaoğlan posterleri evinin bir çok odasında çerçeveli halde asılı dururdu. Kürt Hayriye teyzenin oğulları ülkü dernekleri yönetiminde idi ve bu ona ayrı bir hava katardı. 12 Eylül sabahı hatırladığım bir yaştaydım halen bugün gibi hafızamda; Kürt Hayriye teyzenin oğullarını almaya gelen askerler, çocukları evde bulamadılar niye mi? Dul Hayriye Teyzenin bahçesindeki kömürlükte saklandıkları için, kimse kimsenin yerini söylemediği için , bizim mahallede ihtilal zayiatı olmadı. Hiç kimse tutuklanmadı , kayıplar olmadı, yaslar tutulmadı, analar ağlamadı... DEMEK İSTERDİM... Ama maalesef işte bunlar olmasını istediklerim ama olmayanlardı. Gizlediğin sürece bütün günahlar mübahtır. Haftada bir sokakta ev kurşunlaması olurdu, solcuların evini sağcılar, ülkücülerin evlerini devrimciler. Teksas'ı aratmayan aksiyonlar. Kömürlüklerde saklanan silahlar, birbirlerini ihbar eden insanlar ne kötü zamanlardı. Kız alıp verirken dikkate alınan siyasi kimlikler, kimin ne okuduğuna , kimin kiminle samimi olduğuna kadar bakılan anlamsız davranışlar. Gözaltına alınıp kayıtları tutulmayan onlarca kayıp gençler, yıllar sonra kendisinden vazgeçip emanet bir hayata merhaba demeye korkarak ortaya çıkanlar, tahliye olanlar, erkekliğini, kadınlığını aklını yitiren yarım kalmış insanlar. Yıllar sonra polis olduğumda, ihtilali yaşamış ama verdiği zararın farkında olmayan yüzlerce meslektaşım oldu. Halen sağcı, solcu, ülkücü, devrimci türküsü söyleyen , solcuyu komünist dinsiz , sağcıyı faşist belleyen yüzlerce zavallı. Falanlar, filanlar.... İnsanların çiğliğini ,duyarsızlıkla kuşandığı rahatlığını, ben buyum, dediğim dedik , ben doğruyum işine gelirse safsatalarını hiç kabullenemedim. Bir insanı nasıl öldürürseniz katil olursunuz. Sadece bedenine kastederek değil tabii . İnsanın duyguları canlıdır. Bir insanın masumiyetini yok ederseniz, insanlara olan güvenini yitirmesine neden olursanız ,sevgiye, aşka olan inancını, eminlik duygusunu yok ederseniz insanı insan yapan,diğer kişilerle ilişkilerini sağlıklı olarak yürütmesine neden olan duygu ve davranışları da yok ederseniz, o insanın katilisiniz demektir.
Kitaptan da bahsedeyim azıcık; farklı mahallelerde farklı yaşam kalitesinde ama aynı görüşe sahip iki ayrı ailenin çocukları , Ali ve Ayşe. Çocuk masumiyetiyle dönemi o kadar anlamlı anlatırken yer yer de tebessüm etmenize sebep oluyor. Ankara , meclis, yaşananlar yasaklar, ilişkiler tüm okuduklarınız dönemi Ayşe ve Ali ile birlikte adım adım yaşamanıza vesile olacaktır. Son söz olarak;
Birbirimizin kalbindeki dertleri, acıları, coşkuları , beynindeki düşünceleri fikirleri bilemeyiz. İnsan insana her dem biraz da olsa muğlaktır aslında. Ancak hissetmeye çalışır, anlamayı denersek ve saygı duyarsak , mantıklı, anlaşılır, değerli ,yararlı davranışlarda bulunarak insan olmanın tadına varabiliriz. Keyifli okumalar.
··
920 görüntüleme
Bu yorum görüntülenemiyor
Bu yorum görüntülenemiyor
Bu incelemenin mesajını anlayıp, anlamakla kalmayıp özümseyip, hayatına yerleştiren bireylerin çokluğuyla övüneceğimiz günleri görebilmeyi ümit ediyorum..emeğinize sağlık...saygılar
elinize sağlık! kitaba da Ece`ye de zaten bayılırım, sizin incelemeye de bayıldım!!
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.