Bauman ile aynı çağda yaşamak...
ne güzel bir haz
onun düşüncelerini güncel şekilde takip edebilmek.
tarihin ve coğrafyanın neresinde olursa olsun insanoğlunun tek bir kaygısı olmuştur; ''mutlu olmak''
siyasi fikri, rengi, yaşamı, dili, kültürü, inancı ve inançsızlığı ne olursa olsun insan sadece mutlu olmanın felsefesini yaşar ve onu arar. ancak reele döndüğümüz zaman iş hiç de öyle olmamıştır. keza bu kader de değildir. işin kötü yanı bu insanoğlunun tercihidir çünkü.
post-modernizm hegamonyası altında yaşayan insanoğlu artık kolay kolay söküp atamayacağı prangaları el ve ayak bileklerine geçirmiştir artık. toplumun ve bazı kişilerin dayatmalarına göre yaşamaya devam edecektir.
peki mutluluğun kaynağını arayan insanoğlu?
ne oldu o insana?
o insanlar sığınaklarında.
çaresizce doğan güneşi bekliyor ve toplumdan, kalabalık noktalardan uzakta yaşıyorlar. kendi düşüncelerine kulak veriyorlar şu sıra. kitaplar... onlar en büyük yardımcıları.