Pia Mater – 0. Bölüm Bir Afrika kabilesinde şöyle bir söz vardır: “Köyü tarafından sevilmeyen çocuk, sonunda o sevgi sıcaklığını hissetmek için köyünü yakar.” İlk bölüme açılan bu satırlar, henüz en başında -kitabın da zaman zaman zikrettiği- Patrick Süskind’in Jean Baptiste Grenouille’sünü akıllara getirir. Koku romanının başkahramanı olan Grenouille, annesinin balıkçı tezgâhı ardında kana, bağırsağa, iliğe bulanmış satır sesleri, tazeliğini çoktan yitirerek uyuşuk sinekleri çeken bayat balık kokuları; fakat bunların da ötesinde umursamazlığın, renksizliğin, duygusuzluğun, kanıksamanın, görmezden gelişin gerçekliğine açar gözlerini. Ciğerlerine dolan ilk nefes, köyü tarafından sevilmediğini ve ömrü boyunca da asla sevilmeyeceğini fısıldar küçük bebeğe. Ama o, fısıltının söylediklerine kulak asmaz; zira kulağına çalınanların kokusunun peşindedir esas. Ona hayat veren her nefeste sevgisizliği teneffüs eder. Böylece sevginin kokusunu, diğer her şeyden ayırt eder, ömrünün son nefesinde. Rabia Elif Özcan İncelemenin tamamı: kayiprihtim.com/inceleme/pia-ma...

Pia MaterSerkan Karaismailoğlu · Elma Yayınevi · 201914,5bin okunma

·

20 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Kayıp Rıhtım