Osman Y. yorumladı.: "1k İstanbul 22. buluşması | Okurlar neden kitap okur?": 1k İstanbul 22. buluşması | Okurlar neden kitap okur? Günlerden bir gün bir adam evinin penceresinden dışarı bakarken bir yandan da telefonuna bakıyordu. O anda belki de bir göktaşı atmosfere girerken yanıp ayağı kayacaktı. Çünkü her an kar yağabilirdi. Bir yıldızı ayakkabı almaya yolladı. Tam da bu kadarlık bir zaman diliminde olmak üzere, bir adam bir gerçekliğin farkına vardı. Sanal gerçeklik...

Osman Y. yorumladı.

1k İstanbul 22. buluşması | Okurlar neden kitap okur?

Günlerden bir gün bir adam evinin penceresinden dışarı bakarken bir yandan da telefonuna bakıyordu. O anda belki de bir göktaşı atmosfere girerken yanıp ayağı kayacaktı. Çünkü her an kar yağabilirdi. Bir yıldızı ayakkabı almaya yolladı. Tam da bu kadarlık bir zaman diliminde olmak üzere, bir adam bir gerçekliğin farkına vardı. Sanal gerçeklik

··

186 views

Featured Comment

Osman Y.

@osmany ·

Kitabı bir gün önce bitirmişti , şaşkındı. Bu nasıl bir anlatımdı , etkilenmişti. Aylardır gittiği kitap buluşmasına bu ay gitmese de olurdu aslında , düşündü , ne fark ederdi , ben gitmesem de zaten gölgem orada olacak diye iç geçirdi. Sonra tekrar düşündü , dayanamadı , içindeki diğer sesi dinledi , gitti. O gün İstanbul gölgesiz bir güneşle yıkanıyor , Ankara sessizce çatırdıyor , İzmir yaklaşan bir günü bekliyordu. Bir şeyler anlatması beklenen anlatıcı elindeki garip yiyecek kutularıyla kapıda göründü. Aç ayı bile oynamazken , insanlar nasıl konuşurdu aç karnına ? Bir insanla bir ayı arasında ne gibi farklar vardı ? Her zaman çok konuşan bir diğeri yine konuşmaya başlamıştı. Sus kardeşim biraz diyecek oldu , vazgeçti , konuşsundu. Derken sözler sözleri izledi , saatler su gibi akıp geçti. Erkekler düşünceli , kadınlar dalgın , dünya her zamankinden biraz daha genişti. Çayını yudumladı , ben ne içiyorum diye düşündü , çay mı yoksa bir sohbeti mi ? Kasaya geldiğinde birkaç lira içmiş olduğunu anladı , hayatın gerçeği insanın yüzüne vuruyordu , bu iyiydi , aksi halde her şey gölgeler zinciri olurdu , gerçekliğe ihtiyaç vardı. Eli klavyede bir süre düşündü , ben ne ara buraya yorum yazmaya başladım diye. Uzatacaktı daha ama vazgeçti , kısa kesti. Uzandı , bir rüyaya daldı.

Resul Bulama

@TasSektirmeUstasi ·

Muhtarın aynı anda hem yok olması, hem de yüz yerde görünmesi gibi, saatlerce kalmışım toplantıda, resimde görünmüyorum :)) Kitabın ruhuna uygun olmuş. Hem varız, hem yokuz. Gölgesiziz bu yerlerde, Candan Erçetin şarkısı gibi. Yok bu kitap yaramadı bize, hepsi karışmaya başladı. Kim var, kim yok belli değil. Ama çok güzeldi yine de, tanışmak yani, onun gibi bir şey...

Kartal Han Yılmaz

@okuma_maratonum ·

Yazını ufak tebessümler ile okudum. Yine çok iyi bir yazı olmuş. Candan Erçetin'in şarkısı nasıl kitabı özetliyor ise senin yazında bizim buluşmayı özetlemiş adeta. Tek bahsetmediğin kişi bu kitabı okuyacağıma şu, şu ya da şu hatta şu kitabı okurum diyen arkadaş olmuş galiba. İş yerimde ki herkese Selman'ın hediye ettiği Hasan Ali Toptaş rozetini gösteriyorum ve bu kim diye soruyorum. Maalesef şuana kadar sorduğum kimse bilemedi. Sonra ben şükrettim iyi ki bu gruptayım ve sizin gibi okurlarla tanışıp arkadaş oldum.

2 next answer

Nilüfer

@WLily ·

Toplantı da çok güzeldi, yazı da çok güzel. Eline yüreğine zihnine sağlık. Gitsem mi ya deprem olursa, herkes evde bir ben ayrıyım evhamlarına yenik düşmediğim için mutluyum. Sizlerle olmak çok iyi geliyor bana. Bir ay boyunca susup susup o gün hiç susmayıp herkesin sözüne maydanoz oluyorum 😂

3 next answer

Selman Ç.

@Seladam ·

Belki de "Herkes her şeyi görmekten körleşmişti." Bu yüzden görülemiyordu ne gölgeler, ne gerçekler, ne de "HEDİYELER" :))) Varsın olsun görülmesindi. Yok sayılamazdı yaa... Kim ne derse desin biz kafamızda var etmişsek elbet bizim için vardı. Yazar da öyle yapmıştı, kurmuştu kafasında evinin camından dışarıyı izlerken. Sonra o kurguda kendini bir anda "Az mıyım çok muyum Var mıyım yok muyum Ben neyim Masal mıyım gerçek miyim Kaç mıyım göç müyüm Hiç miyim suç muyum Ben kimim" youtube.com/watch?v=SsfS6li... diyen bir topluluğun içinde bulmuştu. Ona sorduğumuzda o da "BİLMİYORUM" diyecekti. "Her şeyi bilmek için erkendi belki, bilmeler yaşamalardan geçerdi ve biz önce yaşayacaktık." (#12868474) diyordu zaten, o yüzden bırakalım bilmeler eksik kalsın yaşamaya, yaşatmaya, var olmaya, devam edelim. Hayat anca böyle anlam kazanır. Hasan Ali Toptaş'ın yeri benim için ayrıdır. Böyle bir toplantı da böyle bir eserin konuşulmuş olması, çoğu okur tarafından sevilmesi ve diğer kitaplarının da okunacak olması beni çok mutlu etti. Hasan Ali Toptaş'ın dünyasına girip kendini ya var edersiniz ya yok edersiniz tercih sizin :) Ben bulanlardan ve var edenlerdenim. Siz de gelin buluşuruz oralarda bir yerlerde :) Belki köyde, belki şehir de belki de hiçbir yerde :))