John Urry (1997), mekânların hızlı bir şekilde tüketilmesini turist bakışı (tourist gaze) kavramsallaştırması ile analiz etmektedir. Gerçekten de birkaç günde birkaç mekânı gezmeyi ve tanımayı hedefleyen turistin mekâna bakma biçimi, mekânlann gelip geçici ve hatırlanmaya imkân vermeyecek kadar hızh bir şekilde hafızaya kodlanmasına neden olmaktadır. Bu durum hâliyle hızlıca unutulmaya müsait bir mekânsal tecrübeye sebep olmaktadır. Birçok turistik mekânın teneffüs edilerek, yaşanarak, tecrübe edilmesinden ziyade fotoğraf aracılığıyla hatırlatma nesnesine dönüştürülmesi, günümüz mekân kurgusunun toplumsal unutmaya odakh oluşunun ilginç bir örneğini teşkil etmektedir.
Modern insan çoğu zaman gezdiği mekânın üzerinde dolayımda bulunmak, tabiri caizse mekânın tadını çıkartmak yerine anında fotoğraflamak ve sonraki zamanlarda hatırlayabilmek için o mekânı tüketim nesnesine dönüştürmektedir. Çoğu zaman sadece gittiği mekânların listesine sahip olmak için kendisini o mekânın fotoğrafını çekme mecburiyetinde hissetmektedir. Yani o mekânı ancak bir alet aracılığı ile hatırlayabilmektedir. Bu paradigmatik dönüşüm tabiatı itibarıyla hafızayı zayıflatıcı koşullar örüntüsünü de beraberinde getirmektedir.
Sayfa 130Kitabı okudu
·
3 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.