..kimse hayatta kalacaklarına inanmamış; evi unutmuşlar. Kimine beş-altı yıl verilmiş, kimine on-on beş yıl. Kimseyi hatırlamamışlar ne eş, ne çocuk. Ne anne ne baba.
“Eğer hatırlamaya başlarsan hayatta kalamazsın” derdi babam.
Biz onu bekliyorduk oysa..