Bir meseleye ilmî izah getirebilmek için insanda ilim olması lâzım.
..İslâmî ilim sahibi olamayan ve başka âlimleri görmeyenler kimilerini âlim zanneder(!)

Müslüman, islam inancına sahip olan kimse demektir. Müslüman olup yazarlığa soyunan kimse yazılarıyla insanlara İslâmî cihetten yön veren, yön vermeye çalışan, en azından bu iddiada olan kimse demektir. Onun için müslüman yazarın işi zor, mes’ûliyeti büyüktür.

Meselelere İslâmî açıdan çözümler getirmek iddiasıyla meydana atılan kimsede, en başta İslâmî ilimlere vâkıf olma şartı aranır. Aksi taktirde o kimsenin Müslümanca yazılar yazıp eserler vermesi imkansızdır. Çünkü kişi bilmediği şeyi anlatamaz.

İslâma zıt bir şeyi ortaya atan kimse bilmeden yapıyorsa cahil, bile bile yapıyorsa artniyetlidir.

Kendi ölümümü, kendi kırılganlığımı kabul etmek her şeyi kolaylaştırıyor, bağımlılıklarımı çözüyor, küstahlığımı, kendime hak gördüğüm şeyleri tanımlayıp onlarla yüzleşebiliyorum, kendi sorunlarımın sorumluluğunu alıyorum
-korkularım emin olamadığım şeyler yüzünden acı çektiğini bilip başarısızlıklarımı kabul ediyorum ve redleri kucaklıyorum- hepsi kendi ölümümü düşündüğüm zaman hafifliyor.

Modern zihnin pohpohlanması bir şeyi kazanmadan hak ettiğini düşünen, fedakarlık yapmadan sahip olmaya hakkı var sanan bir toplum yarattı. Hiçbir gerçek yaşam deneyimi olmayan insanlar kendilerini, uzman, girişimci, kaşif, yenilikçi, öncü ve koç ilan edebiliyorlar. Yapıyorlar çünkü herkesten daha büyük olduklarına inanıyorlar; sadece olağanüstü olanın yayınlandığı bir dünyada kabul görmek için büyük olmaya ihtiyaç duyuyorlar.

Hepimiz korkunun güdümündeyiz ve bir şeyi gerektiğinden çok fazla kafaya takarız çünkü bir şeyi kafaya takmak aklımızı gerçeklikten ve kendi ölümümüzün kaçınılmazlığından uzaklaştırabilen tek şeydir.