Elif Şafak'ın 11. romanını da okumuş bulunmaktayım. Edebiyatta 25. yılını kutlayan yazarı tebrik ediyorum öncelikle. 10 Dakika 38 Saniye isimli son romanı beklentimin oldukça altında kaldı. Yazar romanında sanırım hikayeye fazla güvenmemiş olacak ki bol bol sosyal mesaj vermiş. İş kazalarından down sendromuna, insan kaçakçılığından travestilere kadar aklına ne geldiyse yazmış. Bununla da yetinmeyen yazar aralara da romanla ilgisi olmayan 6-7 Eylül olayları, Kore Savaşı, Vietnam Savaşı gibi tarihi gerçekleri sıkıştırmış. O kadar mesaj ve olayın arasında sanki hikaye de geçiştirilmeye çalışılmış. Bu hikayelerin arasında kalan tiplemeler de bana yapmacık geldi. Romanın ismi, insanın kalbi durduktan sonra beynin çalışmaya devam ettiği kabul edilen en uzun süreden geliyor. Bu hayat kadınının öldükten sonraki bu sürede geri dönüşlerle tüm hayatını okuyorsunuz. Bu arada hikayenin kahramanı Leyla'nın arkadaşları olan birbirinden bağımsız altı hikaye tek tek anlatılıyor. Daha önce büyük bir keyif alarak okuduğum romanların yazarı özellikle son dönemlerdeki romanları ile bana göre ilk dönemlerini aratıyor. Daha önce de beğenmediğim romanları olmuştu ama ilk defa bir Elif Şafak romanı okurken sıkıldığımı hissettim. Elif Şafak'a yaraşır benzetmeler bir yana bırakılırsa, yapmacık tipler, ilgisiz hayat hikayeleri, gereğinden fazla sosyal mesaj ve sıkıcı bir anlatım sonuç olarak.

On Dakika Otuz Sekiz SaniyeElif Şafak · Doğan Kitap · 20195,6bin okunma

·

1 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.