“Beni boş ver. Konu ben değilim ki. Hiçbir
zaman da olmadım. Asıl sen kimsin? Senin
heyecanların neler, tutkuların neler, hayal
kırıklıkların neler? Şu hayatta başın sıkıştığında
ilk kimi ararsın? Seni karşılıksız seven insan
kimdir, ne bok yersen ye seni bağrına basacak insan kimdir? Eğer böyle biri varsa bu akşam
onu ara, halini hatırını sor bu vesileyle. Yoksa
sen de bir gün benim gibi yapayalnız kaldığında,
ufacık bir şeyi danışmak için bile arayacak
kimseyi bulamazsın. Bu sözlerimi harcanmış
yıllarımın manifestosu olarak kabul edebilirsin.