Emel Hareketi Şehid Muğniye'yi tatmin etmiyordu; zira bu hareketi daha çok Lübnan'ın iç ihtiyaçları ortaya çıkarmıştı. Hacı Rıdvan'ın (İmad Muğniye) temel amacı ise İsrail ile mücadele etmekti, iç savaşlarda yer almak değil. Muğniye burada Yasir Arafat ile sıkı fıkı oldu, Fetih'in üst düzey yetkililerinin korunması ile görevlendirildiği için Arafat'a en yakın olan halkaya dâhil olması tabii idi. Arafat ile aralarında sıkı dostluk Filistinli liderin ölümüne dek sürmüştür. Muğniye'nin Arafat'a bakışının biz İranlılardan farklı olduğu belki de ilk kez burada açıklanmıyor. Kendileri bizim görüşümüzü kabul etmiyor, yanlış değerlendirdiğimizi söylüyordu ve bunda da ısrarcı idi.
Şehit Muğniye Arafat'a çok yakındı, ikili sürekli olarak bir araya gelir ve aralarında görüşürlerdi. Bu konu özellikle İkinci İntifada döneminde belirgindi ve bu yakın ilişkiden dolayı Hacı Rıdvan özerk yönetim birimlerine yardım da ediyordu. Oslo Anlaşması'ndan sonra Seyyid Hasan Nasrallah yaptığı bir konuşmada Arafat'ın hain olduğunu söylemiş, Arafat da Muğniye'ye gönderdiği mesajda "Başkalarının bana hain demesinden rahatsız olmuyorum, her kim olurlarsa olsunlar. Ama sizin (Hizbullah) bana bu lafı demeniz çok ağrıma gidiyor" diye şikâyetini bildirmişti.
Sayfa 77 - FetaKitabı okudu
·
18 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.