Mihail’den sonra okuduğum ikinci Panait Istrati kitabıydı. Kitabın başlarında çok sıkıldım, Mihail’de olan akıcılığı bu kitapta bulamadım. Ancak, ortalarına geldiğimde öykü beni içine çekmeye başladı. Başlarda yaşadığım pişmanlık, kitabın sonlarında iyi ki okumuşuma dönüştü. Kısaca; iyilik, yoksulluk, yardımseverlik gibi temalar vardı kitapta. Zenginliğin ilk başta gelen çekiciliğinin, zamanla insanı felaketlere sürükleyen olaylara yol açtığı gibi çıkarımlar vardı kitapta. Ana karakterimiz Minka, manevi ve maddi mahvına yol açan tüm olaylar sonlandığında bunu şu şekilde ifade ediyor: “Zenginliği tatmış ve ona nelere mal olduğunu görmüştü.” Kitaptan çıkarılabilecek bir diğer sonuç ise, kadere karşı çok fazla diretilmemesi gerektiği. Ana karakterimiz Minka bunun sonuçlarını acı bir şekilde tecrübe ediyor. Bazen ‘gelenin’, ‘vazgeçilenden’ daha iyi olabileceğini kabul etmek gerektiğini gözler önüne seriyor. Bunlar dışında toplumsal yozlaşmaya dair de yazarın bazı dokundurmaları vardı; insanların ellerine geçeni savurganca tüketmeleri, zor günler için hazırlık yapmamaları gibi... Okuması pek keyifli ve akıcı olmasa da ibretlik bir kitaptı. İyi okumalar.

Minka AblaPanait Istrati · Antik Kitap · 2008343 okunma

·

7 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Onadida