“Bakım memurunun adı Hasan Aydın. Bandırma’nın bilmem ne köyünde bakım memurluğu ediyor. Köyün adını bellemiştim ya, unuttum. Hasan yirmisinde ya var, ya yok. Hoş, güleç bir adam. Hasan’ın bir de güzel karısı var. On yedisinde. Köy dağlık köy. Yokluk gırtlağa kadar. “Yürü be fıkaralık elinden. Dolanıp belime kuşak olursun,” dediği. Her neyse,