Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur

Gönderi

48 syf.
9/10 puan verdi
·
Beğendi
Dostoyevski'nin yazdığı son hikayedir. İntihar etmeyi planlayan bir adamın gördüğü düşü anlatır. Aleksandr Petrov tarafından 1992 yılında çekilen bir kısa filmi vardır. Dostoyevski'nin alıştığımız garip ve yalnız kahramanı, içinde yaşadığı dünyaya uyum sağlayamadığı ve mutlu olamadığı için intihar etmeye karar verir. Elinde silahı ile uyuyakaldığında düşünde gördüğü cennettir; bu cennette herkes mutludur, birbirini ve doğayı koşulsuz sevmektedir; kötülüğü bilmez, kıskançlık duymaz, yoksulluğu tanımazlar. Kahramanımız hiç istemeden de olsa yalanları ile bu dünyadakileri baştan çıkarır. Yalanla tanışan ve yalanlarında güzellik bulan bu topluluk kıskanmaya, şehvete kapılmaya, hırslanmaya, akabinde birbirine zarar vermeye ve kamplaşmaya başlar. Kamplaşma çatışmaları, çatışmalar kamplaşmayı tetikler. Kahramanımız -cennete kabul edilen Adem gibi- istemeden de olsa kardeşler arasında durmamacasına kan akmasına sebep olduğu için çok üzgündür; tüm kötülüklerinin nedeninin kendisi olduğunu ve bunun cezasını ödemeye hazır olduğunu -ki burada çarmıha gerilen İsa'dır- söyler, ancak kendisine gülerler ve onu akıl hastanesine kapatmak isterler. Zira topluluk bu yeni hayatından memnundur; ele geçirmek istedikleri zaten budur. "Kendilerine bütün kötülüklerinin nedeni, tek nedeni olduğumu; onlarda kötülük ve yalan mayasının ben olduğumu söylüyordum. Kendilerine beni ölüme göndersinler diye, haça gersinler diye çok yalvarıyor; kendilerine haçın nasıl yapıldığını da gösteriyordum. Kendimi öldürmeye galiba gücüm yoktu, vicdan azapları, işkenceler ekiyordum; ruhumu vereceğim ana dek işkence çekmiş olmak istiyordum. Ama onlar benimle alay etmekle yetindiler ve sonunda beni bir deli yerine tuttular. Ele geçirmek istediklerini kendilerine ancak benim sağladığımı ileri sürerek beni bağışlıyorlardı, şimdi olan olmayabilirdi. Bununla birlikte günün birinde canları burunlarına geldiğinden, tehlikeli olduğumu ve çenemi kapamaya razı olmazsam beni bir sağlık yurduna tıkacaklarını söylediler. Bunun üzerine acı öyle bir güçle içimi sardı ki öleceğim sandım. Ve işte o anda uyandım."
Bir Garip Kişinin Düşü
Bir Garip Kişinin DüşüFyodor Dostoyevski · Kovan Kitabevi · 19651,460 okunma
·
84 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.