Thomas BernhardKokuşmuş, küflenmiş, paslanmış bir çağın ve toplumun içinde bilinçli ya da bilinçsiz olarak tüm insanlık bu çağın yıkıcılığından kendini kurtarması muhal bir hal haline gelmiş durumda. Ruhumuzla bedenimizle bizler de bu yıkıcılığı devam ettiriyoruz ve bu kokuşmuş çağın kokuşmuşluğunu kokuşmuş benliğimizle kokuşturmaya devam ediyoruz. Thomas Bernhard hariç. Ruhuyla bedeniyle bu küflenmiş çağın yıkıcılığına direnebildi...