ŞAİR
Ay “həsrət” kəlməsin yazanda görüm,
Barmaqların daşa dönəydi, şair!
Ümid körpüsünü söküb, tökəndə
Qolların yanına düşəydi, şair!
Haradan ağlına gəldi bu sözlər?
“Həsrət”, “ayrılıq”, “nisgil”, “qəm”, “kədər”
“Hicran” səni udsun, nə bilim nələr?
Bu acı sözləri neynirdin, şair?
Yandırıb, bağrımı eylədin köz-köz,
Deyirəm; həsrət çək, vüsalətə döz!
Deginən, başına qəhətdimi söz?
Dilin lal olaydı, susaydın, şair!!!
06.11.1994. Tərtər.
Sayfa 14 - kitap.
··
4 görüntüleme
guzel! - ellerine, yureyine saglig cox guzel tapmisin...
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.