Başımıza gelen şeyler için başkalarını suçlasak da, içten içe biliriz aslında tek sorumlunun kendimiz olduğunu. Hepsini biz çağırmış, hatta ısrarla davet etmişizdir. Bu bilgi ruhumuzun derinliklerinde suçluluk duygusu, dolayısıyla cezalandırılma beklentisi yaratır. Kendimize söylediğimiz yalanların da sebebi olan bu beklenti, olayları objektif görmemize engel olur. Kendimizi affederek hayata ve kendimize yeni gözlerle bakabiliriz.