Ermişin devamı olan Ermiş'in Bahçesi'nde on iki yılını geçirdiği Orphalese kentinden ayrılıyor El Mustafa. Doğduğu adaya, annesiyle babasının uyuduğu bahçeye dönüyor. Müritleriyle bir araya gelen El Mustafa bu kez onlara ayrılıktan, zamandan, yalnızlıktan ve insana dair daha birçok konudan söz ediyor. Yaşadığı günlerde kitapları tehlikeli, ihtilalci ve gençliği zehirleyici bulunarak meydanlarda yakılmış ve kendisi de afaroz edilmiştir. Halil Cibran ile ilgili bu bilgiyi öğrendikten sonra kitaptaki her bir cümle daha bir anlam kazandı bende.