··
28 görüntüleme
Tarafsız kalabilip açık yüreklilik ile inceleme yaptığın için seni kutluyorum.
İncelemeyi okuduysaniz eğer orada daha çok bizzat şahit olduklarımı yazdım. Kitabın içeriği ile ilgili yazmış olsaydım, o müstehcenliği yazıya dökmeye kendi adıma haya ederdim. Çünkü, Kur'an kursu adı altında sex dergahı işleten embesil zihniyeti okumuş olurdunuz incelememde. Kitabı okumadan da yorum yapmayın derim. Kaldı ki, şirk kavramının kullanımı hakkında rahatsızlık duyuyorsunuz. Anlam veremiyorum bu rahatsızlığa..
Allah ile ilaç kıyaslamaniz ise son derece absürt, diye düşünüyorum. Küçük bir çocuk dahi bilir ki, ilaç için alternatifler her zaman vardır; başınız ağrır, Parol iyileştirmezse dikloron vs. gibi daha etkili ilaçları alırsınız.
Ancak Allah'a inanan birine böyle bir alternatif sunamazsiniz. Allah'a gerçekten inanan insan, hayatının merkezine sadece O'nu koyar. O, şah damarından daha yakındır kuluna.
Bunları bilip, Allah ile arasına aracı koyan da, aciz bir kulu Allah'ın sıfatlarına vakıf yapan da apaçık sapıklık içindedir.
Ayna kardeş!
Şirkin tanımında ve ölçülendirilmesinde hakikat düzleminden bazı sapmaların olması benim sık karşılaşmaya başladığım bir durum oldu. İlahiyatçı değilim dolayısıyla teknik detaylar hakkında çok malumatım yok. Ama sağlam bir zemine oturan basit ama esaslı mantıksal çıkarımlar malumat fazlalığından hakikatin keşfine mani bazı perdeler üreten karmaşık ilmi değerlendirmelerden daha istikametli olabiliyor. Bu mevzudaki mantıksal kaidem şu şekilde:
İslam Tevhid dinidir. Allah tan başka HAKİKİ tasarruf sahibi hiçbirşey yoktur.Feyzi şeyhten bilmek de şifayı ilaçtan bilmekte(sadece bir örnek çok fazla çeşitlendirilebilir) aynı derece de şirktir. Fakat bir kısım insanlar özellikle bu şeyh konusundaki şirkin bilinir kılınmasına uğraşıyor. Sebebi bence meçhul... Ama bence İslam toplumunun tevhide yönelmesini istiyorsak şifayı ilaçtan, ilmi kendinden bilme tarzındaki şirklere daha ziyade yoğunlaşmak gerek çünkü toplumun çok az bir kesimi herhangi bir şeyhe intisablı fakat neredeyse tamamı ilaç kullanıyor, kendi çapında bir ilim, kemal ve cemal sahibi dolayısıyla benlik yada tabiat algısındaki sapmalardan ötürü şirkin denizinde yüzüyor olması çok kuvvetli bir ihtimal. Ha burda da insaf ve pratiğe dönük gerçekçilik devreye giriyor. Hangi birimiz her anımızda yukarıda bahsettiğim ideal tevhidi nazarla benliğimize ve kainata bakabiliyoruz. Öyleyse herkes bir derece müşrik, öyle mi? Bence bu sorunun cevabı hem evet hem hayır. Evet çünkü şirkin mertebeleri var. Hayır çünkü asgari Tevhid anlayışına sahip bir insan müşrik olarak nitelendirilemez. Ne dir o asgari Tevhid anlayışı, nasıl anlaşılır?Basit bir şekilde sorguyla anlaşılır. O müride yada o hastaya sorarsın sana feyz yada şifa nerden geliyor. Cevap tabiki Allah tan. Peki şeyhe yada ilaca niye ihtiyaç duyuyorsun? Onlar feyzin ve şifanın tecellisi ve bana ulaşması için birer makes birer ayna birer vesile diyorsa o kişi müşrik değildir bunu aklen yada kalben böyle bilmesi yeterli. Bunu böyle bilmeyen de az hasta yada mürit vardır diye düşünüyorum. Bunlar benim kanaatim.
Bende onu diyorum işte Allah a gerçekten inanan bir insan neden ilaçlara "daha etkili" gibi yakıştırmalar yapar bütün etkiler Allah a ait değil mi eğer değilse daha etkili feyz veren şeyhler olması da gayet doğal değil mi. Yoksa feyz verme işini Allah yalnız kendine münhasır kılmıştır da şifa verme işini ilaçlara muhtelif oranlarda mı dağıtmıştır. Feyzi şeyhten bilene müşrik deyipte şifayı daha etkili ilaçlardan bilene neden müşrik demeyiz. Bu konuda ki düşüncem ilk mesajlada birlikte düşününce açık bir şekilde anlaşılıyor diye düşünüyorum. Bunlar benim kanaatim sizinkiler farklı olabilir. Saygılar
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.