Din düşmanlarının bir kurnazlığı da, “Hadîs-i şeriflerin bazıları hadis değil, birileri hadis diye uydurmuş.” demeleri; okuduklarına, duyduklarına; “Bakalım bu sahih hadis mi, mevzu hadis mi?” diye itiraz etmeleridir.
Mevzu hadise kimsenin itibarı olmasın, itibar etmesin; onu en müttakî din alimleri, müçtehidler söylüyor. Ama sahih hadise ittibâ etmemek olur mu? Sahih hadise ittibâ etmeyi, saygı duymayı törpülemek, hadisi gözden düşürmek istiyorlar.
Hatta bunu açıkça söyleyenler de var:
“Efendim, yirminci yüzyıldayız, hadisi bırakalım.”
Neden?
Beyefendinin keyfine göre hareket etmesini hadîs-i şerif tahdit ediyor, engelliyor, “Öyle yapma, o günahtır.” diyor da ondan.0 da o günah olan işi yapmaya başlamış. Oradan foyası meydana
çıkıyor.
“Efendim, hadîs-i şerifleri nazar-ı dikkate almayalım!” diyor.
Hadîs-i şerifi nazar-ı dikkate almayan bir insan İslâm’ı anlayamaz; zekâtı anlayamaz, namazı kılamaz. Çünkü teferruat hadisten öğrenilmiştir. Namaz kılma emri Kur’an’da vardır, teferruat
hadistedir. Zekât verme emri Kur’an’da vardır, teferruat hadîs-i şeriflerdedir. Bir insan hadisi kaldırdığı, saymadığı zaman din tahrip olur, öğrenilemez, uygulanamaz, yaşanamaz. Zaten onlar da istiyorlar ki din yaşanmasın; sadece kişiler laf olarak, ağızda -hani sembolik olarak diyorlar ya- “Ben elhamdülillah müslümanım.”
desin.
O da güzel tabii. İnsanın kendisini müslüman sanması ve sayması, Müslümanlığa bağlı hissetmesi fena değil, güzel ama yetmez! Müslüman olacak, Müslümanlığa uyacak, Allah’a ve Resûlullah’a itaat edecek. İtaat etmedikten, günah işledikten sonra cezasını çekeceği için günahları bilmesi lazım.
Bu sebeplerden, hadîs-i şerifleri küçük düşürmeye çalışanlar,dini tahrif etmek isteyenlerdir. Ama düşüremezler, erbabı bilir;Avrupalı da olsa, Amerikalı da olsa, Resûlullah’tan rivayet edilmiş
bir söz onun için önem ifade eder. “İslâm’ın hükmü budur.” diye bilir.
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.