Günaydın dostlar nasılsınız? Hani bazı kitaplar vardır okur bitirir, kapağını kapatır ve kalakalırsınız Oblomov öyle bir kitaptı. Ona yorum yazmak benim için imkansız sadece bana hissettirdiklerini, bende bıraktığı duyguları yazabilirim... Son sayfalarda yine boğazıma bir yumru oturdu ve ağlattı beni
Ahhh Oblomov sen nasıl biriydin... Bazen saçını başını yolmak istesem de, sonra bu halinin senin suçun değil ailenden sana kalan bir miras olduğunu aklıma getirdim. Senin o temiz kalbini, şairane ruhunu, dürüstlüğünü, zekanı, saf duygularını nasıl çok çok sevdimse, bir mektup yazamayacak kadar, kalkıp bir yere gidemeyecek kadar üşengeç olan yanını hiç sevmedim.
Ya Ştolts sana ne demeli Sen dostunun yakasından çekip neden silkelemedin, konuşarak çözemeyeceğini biliyordun. Neyse efenim ne yazsam az şunun garantisini verebilirim. O kadar çok yerini çizdim ki ara ara mutlaka paylaşacağım. Mutlaka okuyun ve okutun tavsiyemdir...