Hippphijjjyenik bir aşk hikayesi! Şaka şaka öyle değil tabi ki. Ama öyle sanılarak alınmış bir kitap sanırım. Neden mi? Öncelikle kitaptan bahsedeyim anımı sona saklayım okumak istemeyenler hemen geçsin. :D Öncelikle Yılmaz Erdoğan'ın konuşma stilini çok seviyorum ki ben de arada kelime oyunu yapmayı severim. Ondan dolayı dilini çokça sevdim, keyifliydi. Kitap, her telden yazmış olduğu kısa deneme tarzı yazılardan oluşuyor. Ben en çok şu başlık altındakileri sevdim: "Hijyenik aşklar, kendini dolandırmak, iyi-kötü ve salak, bahçemdeki erik ağacı ve Selahattin dedemin adıydı." Kitabın en başarısız yeri kapağı hemfikirizdir heralde. :D O yüzden başlamadan önce biraz önyargılıydım ama iyi ki okumuşum. Sesini bildiğim yazarları okumaya bayılıyorum. Bence Yılmaz Erdoğan nevişahsınamünhasır bir adam, farklılık arayanlar okusun. Bu kitapla ilgili anıma gelince... Geçenler de hastaneye gittim, öğle arasına kalınca bir parkta zaman öldürüyorum. Kadınla kocasının tartışmasına şahit oldum. Gitmekte istemiyorum çünkü kavgadır, gürültüdür, acıdır histerik duygularım bunları seviyor. :D Kadın çantasından bu kitabı çıkarıp adamın suratına geçirdi. Sanırım kadın aldatılmış, az daha adama paldır küldür ben de girişmek istedim. Ama kadına da kızıyorum kitabın ne suçu var yani kitap konusunda hassasım, altını bile çizmem, kimseye de vermem. Neyse ayrıldılar ağlaya zırlaya kitap orda kaldı. Kitap bana bakıyor ben kitaba :D Kapağına bakıp bu muydu yani deyip atacaktım kitabı çöpe.(katalog sandım) Baktım Yılmaz Erdoğan yazıyor çaktırmadan çantama koydum kitabı çünkü bu kitabı merak ediyordum. Kim şu an asla hatırlamıyorum(yalan) ama biri bana önermişti bu kitabı da bulamamıştım. Neyse bu da böyle bir anıydı işte. Entrikalı okumalar diliyorum. :D